Artykuły i streszczenia
MAJ 2024
KWIECIEŃ 2024
Aktualny podział tych zaburzeń jest oparty na genetyce, stąd badanie NGS jest kluczowe dla postawienia właściwego rozpoznania.
Zgodnie z najnowszą klasyfikacją Komitetu Ekspertów Międzynarodowej Unii Towarzystw Immunologicznych (IUIS), jedenaście defektów jest uznawanych za genetyczne przyczyny HIES spowodowane wariantami w dziesięciu genach. Oprócz niedoboru AD-LOF STAT3, niedobór AR PGM3, częściowy niedobór AR LOF IL6ST, częściowy niedobór AD IL6ST, całkowity niedobór AR IL6ST, niedobór AR IL6R, niedobór AR ZNF341, niedobór AD ERBIN, niedobór AD TGBFR (TGFBR1 i TGFBR2), niedobór AR SPINK5 i niedobór AD CARD11 są objęte parasolem HIES.
Klasyfikacja fenotypowa u pacjentów z objawami klinicznymi identycznymi z pierwotnym zespołem STAT3-HIES mogłaby pomóc w rozróżnieniu różnych jednostek. Rzeczywiście, pacjenci z defektami sygnalizacji IL-6, w tym niedoborami IL6R, IL6ST, ZNF341 i PGM3 są fenokopiami niedoboru STAT3. Ponadto pacjenci z niedoborami białka IL6ST, ko-receptora cytokin z rodziny IL-6, w tym z niedoborem AR IL6ST i AR PGM3, charakteryzują się opóźnieniem psychomotorycznym. Chociaż niedobór dedyktora cytokinezy 8 (DOCK8) nie jest już klasyfikowany jako HIES, ale jako złożony niedobór odporności, nadal powinien być brany pod uwagę u pacjentów z fenotypem klinicznym HIES. Ten defekt spowodowany mutacjami równoległymi w genie DOCK8 charakteryzuje się charakterystycznymi cechami klinicznymi, w tym ciężkimi infekcjami wirusowymi, powikłaniami neurologicznymi, zwiększonym ryzykiem nowotworów złośliwych, autoimmunizacją oprócz triady klinicznej obserwowanej w niedoborze STAT3.
MARZEC 2024
Analiza badań nad częstością patogennych wariantów dziedzicznych u pacjentów z rakiem płuc wskazuje na znaczącą rolę genetycznego testowania dziedzicznego (GGT) w diagnozie tej choroby. Mimo że GGT zalecane jest dla wszystkich pacjentów z diagnozą raka jajnika lub trzustki, a także dla dużej części pacjentów na podstawie samej diagnozy raka jelita grubego lub piersi, nie jest ono jeszcze zalecane dla wszystkich pacjentów z rakiem płuc, głównie z powodu braku dowodów na istotną częstość identyfikacji patogennych wariantów dziedzicznych (PGVs) u tych pacjentów. Badanie to charakteryzuje wyniki GGT w kohorcie pacjentów z rakiem płuc.
Przegląd danych z lat 2015-2022 dotyczących 7,788 pacjentów z GGT ujawnił, że 14,9% (1,161/7,788) pacjentów miało PGVs. Występowanie PGVs było podobne nawet u pacjentów bez rodzinnej historii raka (FH) lub osobistej historii (PH) innych nowotworów (14,3%). PGVs były znacząco częste w genach BRCA2, ATM, CHEK2, BRCA1 i genach naprawy niesparowanych zasad w porównaniu z kontrolami.
Pacjenci o europejskim pochodzeniu genetycznym (EUR) mieli najwyższą częstość PGVs (18%), a warianty o niepewnym znaczeniu były znacznie wyższe u pacjentów o nie-EUR pochodzeniu genetycznym. Spośród zidentyfikowanych PGVs, 61,3% znajdowało się w genach naprawy uszkodzeń DNA (DDR) i 95% miało kliniczne zastosowanie.
To retrospektywne badanie pokazuje, że diagnoza raka płuc identyfikuje pacjentów z istotnym prawdopodobieństwem posiadania predysponującego do nowotworu PGV przez różne pochodzenia genetyczne. Występowanie PGVs w genach DDR sugeruje, że te PGVs mogą przyczyniać się do predyspozycji na raka płuc.
LUTY 2024
STYCZEŃ 2024
W badanej techniką WES [sekwencjonowania eksomu] grupie 405 osób, 31% (125 osób) miało warianty uważane za patogenne, a pozostali (280 osób) nie wykazali jednoznacznych genetycznych nieprawidłowości. Około 10% pacjentów (42 osoby) miało warianty w genie TNFRSF13B/TACI, większość z nich znana jako funkcjonalnie patogenne. Obejmowało to warianty heterozygotyczne u 5 osób i homozygotyczne u jednej osoby. Te warianty były uważane za predysponujące, ale nie przyczynowe dla CVID.
Inni pacjenci mieli deficyty autosomalne dominujące genów NFKB1 i NFKB2, uważane za przyczynowe dla tej wady odporności. Zidentyfikowano również warianty w innych genach związanych z fenotypem CVID, w tym LRBA, KMT2D (korelowany z zespołem Kabuki), a także CXCR4 (korelowany z zespołem WHIM).
W badaniu odnotowano również zmienność genów związanych z wcześniej niezidentyfikowanymi defektami odpornościowymi X, takimi jak BTK, CD40L, IKBKG, WAS. W 15 przypadkach stwierdzono więcej niż jeden szkodliwy wariant heterozygotyczny, w tym mutacje TACI i inne warianty w genach powiązanych z dziedziczeniem zarówno autosomalnym dominującym lub recesywnym.
Wyniki te podkreślają znaczenie diagnostyki genetycznej (badania WES) u chorych z niedoborami odporności.
ŹRÓDŁA: www.frontiersin.org/articles/10.3389/fgene.2023.1272912/fullŹródło:
GRUDZIEŃ 2023
Idiopatyczne włóknienie płuc (IPF) to postępująca choroba której patogeneza, w tym kluczowe dla jej progresji geny, są nadal niejasne. W badaniu użyto narzędzi bioinformatycznych do analizy patogenezy IPF i wytypowania kluczowych genów, co ma pomóc w zrozumieniu molekularnych przyczyn IPF i ukierunkować dalsze badania nad terapię. Zidentyfikowano 958 genów o zróżnicowanej ekspresji (DEGs, differentially expressed genes differentially expressed genes), z których najważniejsze to LRRK2, BMI1, EBP, MNDA, KBTBD7, KRT15, OTX1, TEKT4, SPAG8 i EFHC2. Może to świadczyć o potencjalnym znaczeniu związków drobnocząsteczkowych jak Cyclothiazide i rotigotinethe w leczeniu IPF. Wyniki te przyczyniają się do identyfikacji potencjalnych biomarkerów i nowych strategii leczenia IPF.
Wstęp: Większość heterotopii okołokomorowych (PNH) jest związana z wariantami genu filamin A (FLNA) w chromosomie Xq28, co wiąże się z malformacjami sercowo-naczyniowymi, anomaliami tkanki łącznej, padaczką i różnym stopniem niepełnosprawności intelektualnej.
Metody: Opisano nowy wariant genu FLNA u chłopca z PNH i rozlaną chorobą śródmiąższową płuc.
Wyniki: U 23-letniej kobiety w 31 tygodniu ciąży stwierdzono u płodu PNH z dysgenezją ciała modzelowatego i innymi powikłaniami. Szybkie pogorszenie stanu zdrowia dziecka doprowadziło do śmierci w 4 miesiącu życia. Zidentyfikowano nowy wariant FLNA.
Dyskusja i wnioski: Przy prenatalnej diagnozie PNH należy rozważyć ryzyko powikłań ze strony układu oddechowego w ocenie rokowania.
Desnous B, Carles G, Riccardi F, Stremler N, Baravalle M, El-Louali F, Testud B, Milh M. Diffuse interstitial lung disease in a male fetus with periventricular nodular heterotopia and filamin A mosaic variant. Prenat Diagn. 2023 Dec 26. doi: 10.1002/pd.6505. Epub ahead of print. PMID: 38148030.
